حالات مختلف برای اداره کردن وضعیت ناخشنود

چهار گزینه ی مختلف برای اداره کردن هر وضعیت ناخشنود کننده‌ای وجود دارد. خواه از شغلتان، ازدواجتان، یا دولت تان ناراضی باشید دهه ها تحقیق نشان می دهد که انتخاب شما از میان خروج، اظهار نظر، تحمل و نادیده انگاری است.

آلبرت هرشمن – Albert Hirschman

کتاب نوآفرینی – Originals

در حال مطالعه کتاب «نوآفرینی» نوشته ی «آدام گرانت» به ترجمه «رضا رایان راد» بودم که این جمله از آلبرت هرشمن را دیدم، حیفم اومد با شما دوستان به اشتراک نگذارمش. در ادامه به بسط جمله فوق پرداخته شده:

خروج به این معنی است که خود را به طور کامل از آن موقعیت بیرون بکشید: ترک شغلی فلاکت بار، پایان دادن به ازدواج اجحاف آمیز یا ترک کشوری ظالم.

اظهارنظر عبارت است از تلاش فعالانه برای بهبود بخشیدن به موقعیت: مراجعه به رئیس تان با ایده هایی برای غنا بخشیدن به شغلتان، ترغیب همسر به رفتن نزد مشاور یا تبدیل شدن به فعال سیاسی برای انتخاب دولتی کم فساد تر.

تحمل یعنی اینکه تنها دندان های تان را به هم بفشارید و تاب بیاورید: سخت کار کردن حتی با وجود اینکه شغل تان خفه کننده باشد، چسبیدن به همسرتان یا حمایت از دولت تان هرچند با آن مخالف باشید.

نادیده انگاری عبارت است از ماندن در موقعیت کنونی اما کاستن از تلاش: کار کردن فقط به اندازه‌ای که اخراج نشوید برگزیدن سرگرمی های جدیدی که شما را از همسرتان دور نگه دارد یا امتناع از رای دادن.

اساساً ، این گزینه‌ها مبتنی بر دو احساس کنترل و پایبندی اند. آیا معتقدید که می توانید تغییر ایجاد کنید، و آنقدر به این مسئله اهمیت می دهید که برایش تلاش کنید؟

اگر معتقدید در وضع موجود گیر افتاده اید، وقتی پایبندی نداشته باشید، نادیده انگاری را انتخاب می‌کنید، و وقتی پایبند باشید، تحمل کردن را.

اگر احساس کنید می توانید تغییر ایجاد کنید، اما به شخص، کشور، یا سازمان پایبندی ندارید رها می کنید و می روید. فقط وقتی معتقد باشید که اقدامات تان اهمیت دارد و عمیقاً اهمیت بدهید، اظهارنظر کردن را انتخاب خواهید کرد.

حال به جدول زیر از کتاب نوآفرینی توجه کنید :

تو پرانتز بگم که قصد من از بیان این مطلب بیشتر پرداختن به بُعد شغلش بود. تا حالا با شغل خودتون با مسئله فوق روبرو شدید؟ به وضعیت ناخشنودی رسیدید ؟؟ چه کردید ؟؟ با توجه به عملکردتون و مطالب بالا، شما کدام روش را انتخاب کرده بودید؟؟

حس پایبندی و کنترلی که درمحل کار داریم بیشتر به رئیس مستقیم ما بستگی دارد تا اشخاص دیگر.