آموزش پایتون از صفر تا … (قسمت۱) کلیدواژه، شناسه و متغیر ها

با سلام و درود. خب پس از قسمت مقدمه دیگه نوبت بهش روع آموزش رسیده است.

مفاهیم پایه

زبان برنامه نویسی پایتون دارای دامنه وسیعی از ساختار های سینتکسی، توابع کتابخانه ای استاندارد و ویژگی های محیط توسعه فعل و انفعالی می باشد.

خوشبختانه شما خیلی از این موارد رو میتونید بگذارید کنار و فعلا به چیز هایی که برای شروع کد زنی به زبان پایتون نیاز داریم بپردازیم.

کلیدواژه، شناسه و متغیر ها در پایتون

خب تو این قسمت در مورد کلید واژه ها (Keyword) ، شناسه ها (Identifier) و متغیر ها (Variable ) در پایتون صحبت خواهیم کرد. این ها همگی بلاکهای پایه و اساسی ساختمان در پایتون هستند. بنابراین شما باید در موردشون چیزهایی رو بدونید.

کلیدواژه های پایتون واژه های منحصربفرد برنامه نویسی هستند که برای انجام اعمال مشخصی در نظر گرفته شده اند. ۳۳ کلیدواژه در پایتون داریم که هر کدوم هدف خاص خودشون رو دارند که باهمدیگه، واژگان زبان پایتون رو می سازند.

این واژگان سینتکس و ساختار یک برنامه پایتون را ارائه می کنند. چون همگیشان رزرو شده هستند، د رنتیجه نیم توانید از اسامیشان برای تعریف متغیر، کلاس و تابع استفاده کنید.

کلید واژه های پایتون

تمامی کلیدواژه ها در زبان پایتون حساس به حرف کوچک و بزرگ هستند. بنابراین شما باید در هنگام استفاده از آنها دقت لازم رو داشته باشید. درادامه یه اسنپشات از کلیدواژه ها را ملاحظه می کنید:

واژگان

False      class      finally    is         returnNone       continue   for        lambda     tryTrue       def        from       nonlocal   whileand        del        global     not        withas         elif       if         or         yieldpass       else       import     assertbreak      except     in         raise

نکته ای که وجود داره این هست که لیست فوق ممکن تغییر بکنه 🙂 برای اینکه به لیست بروز دسترسی داشته باشید. کافی هست داخل شل پایتون ابتدا دستور help() را اجرا و سپس keywords را بزنید.

شناسه ها در پایتون

شناسه ها در پایتون اسامی تعریف شده توسط کابر هستند که برای ارائه متغیر ها، توابع ، کلاس و ماژول یا هر شی (object) دیگری استفاده می شود.

اگه شما تعدادی اسم را به یک موجودیت برنامه نویسی درپایتون تخصیص دهید، در نتیجه از لحاظ تکنیکی این کار چیزی نمیباشد ولی شناسه نامیده می شود. 

زبان پایتون یه سری قوانین برای تعریف شناسه های با معنی تعریف کرده است:

۱- برای تعریف یک شناسه باید از ترکیبی از حروف شامل حرف کوچک (a-z) یا حروف بزرگ(A-Z)  باشد. همچنین می توانید از اعداد (0-9) یا یک خط تیره (_) (Underscore) نیز استفاده کنید.

برای مثال: nameClass، name_7, upload_doc_to_db

۲- نمیتوان از عدد در شروع یک شناسه استفاده کرد.

۳- کلیدواژه ها رزرو شده هستند و در نتیجه نمی توان از آنها برای تعریف شناسه استفاده کرد.

۴- همچنین شناسه ها در پایتون نباید شامل [‘.’, ‘!’, ‘@’, ‘#’, ‘$’, ‘%’] باشد.

۵- اسناد پایتون گفته که شما می توانید شناسه با هر طولی داشته باشید، ولی این حرف تقریبا نادرسته :))

به اسنیپت زیر توجه کنید:

همچنین در پایتون ۳ داریم :

متغیر ها در پایتون

پایتون کاملا یه زبان شی محور (object-oriented) هست. شما نیاز نیست متغیر ها را قبل از استفاده شان تعریف کنید یا نوعشان را مشخص کنید. هر متغیر در پایتون یک شی حساب میشه.

یه تعریف ساده برای متغیر اینه که میتویند فکر کنید یه لغت هست که مقداری را نگه میداره 🙂 به همین سادگی

در پایتون همانطور که در ابتدا این بخش گفته شد تعریف و مقدار دهی یک متغیر خیلی ساده است. فرض کنید میخواید عدد ۱ را در متغیری به نام one ذخیره کنید:

one = 1

چقدر ساده بود! شما فقط عدد ۱ را به one تخصیص دادید.

پایتون خودش datatype را بر مبنای مقداری که به متغیر تخصیص داده اید تشخیص می دهد. در مثال فوق پایتون نوع integer را در نر می گیرد و اگر x=1.5 ، پایتون تشخیص می دهد که نوع داده برای x ، نوع داده اعشاری (float) می باشد.

در کنار integer می میتونیم نوع داده های booleans (True / False), strings, float, و دیگر نوع داده ها را استفاده کنیم.

Number در پایتون

پایتون دو نوع عدد را پشتیبانی می کند، Integer و Float (البته اعداد پیچیده را نیز پشتیبانی می کند).

برای تعریف Integer و float کافی سینتکس زیر را استفاده کنید:

myint = 7
print(myint)

myfloat = 7.0
print(myfloat)
myfloat = float(7)
print(myfloat)

 

String در پایتون

رگاه که شما میخواید از متن (text) در پایتون استفاده کنید، شما د رحال استفاده از Stringهستید.

نوع داده String با single quote یا double quotes تعریف می شود.برای پرینت کردن نیز کافیه از تابع print()  استفاده کنید.

mystring = 'sadegh-khan'
print(mystring)
mystring = "sadegh-khan"
print(mystring)

یکی از تفاوت هایی که double quotes دارد این است کهبه آسانی میتوانیم از apostrophes استفاده کنیم(در حالی که اگر از single quote استفاده کنیم، stringرا تمام می کند) .

mystring = "Don't worry about apostrophes"
print(mystring)

عملگرهای ساده نیز روی String و Number جواب می دهد:

one = 1
two = 2
three = one + two
print(three)

hello = "hello"
world = "world"
helloworld = hello + " " + world
print(helloworld)

تخصیص می تواند روی بیش از یک متغیر به صورت باهم در یک خط انجام شود:

a, b = 3, 4
print(a,b)

نکته: عملگر ها روی ترکیب Stringو Number جوابگو نمی باشد:

String indexing

هر کاراکتر از یک String از طریق [] (blockquotes) و شماره ای که از صفر شروع می شود قابل دسترس است:

x="sadegh-khan"
print(x[0])
print(x[1])

Sub string

با استفاده زا دو نقطه : (colon) می توانیم زیر متن بسازیم. اگر اولین یا آخرین کاراکتر شماره اش نوشته نشود، پایتون فرض می کند شما منظورتان اولین یا آخرین کاراکتر بوده است:

x = "hello world"
s = x[0:3]
print(s)
s = x[:3]
print(s)

یه مثال کامل رو در زیر داریم:

x = "Nancy"
print(x)

# Combine numbers and text
s = "My lucky number is %d, what is yours?" % 7
print(s)

# alternative method of combining numbers and text
s = "My lucky number is " + str(7) + ", what is yours?"
print(s)

# print character by index
print(x[0])

# print piece of string
print(x[0:3])

خروجی مثال فوق می شود:

خب این قسمت از آموزش تمام شد در آموزش بعدی همراهم باشید 🙂 – یادتون نره حتما تمرین کنید (زیاد تمرین کنید) 🙂

دیگر آموزش ها:

۰-  آموزش پایتون از صفر تا … (مقدمه)

۱- آموزش پایتون از صفر تا … (قسمت۱)